ما یک فرصت نابرابر انتخابات داریم. دو جناح داریم، یک جناح غرب گرا که مستحضر است به روزنامه‌های زنجیره‌ای و بعضاً سایت‌ها و رسانه‌های آن طرف آبی.
🔺یک جناح محافظه کار داریم بعضاً مستحضر است به بیت المال و رسانه‌های بیت المال.
اینها از همدیگر لولو می‌سازند، غرب گراها می‌گویند اینها می‌خواهند جنگ درست کنند. محافظه کار‌ها می‌گویند آن‌ها بی دین هستند و در این فضای بسته صدای دیگران نمی‌رسد.
من نگران هستم این وضعیت را اگر صداوسیما برهم نزند، انتخابات هم مثل کنکور شود؛ که صرفاً طبقاتی و پولی و یک قشر خاص جامعه ما بتواند فرصت انتخاب شدن را داشته باشد.
بخش زیادی از مردم هستند که این دو جریان موجود را آرمان خودشان نمی‌بینند اینها را دو باند قدرت می‌بینند و نگاه می‌کنند می‌بینند که اینها سروصدا می‌کنند، باعث می‌شوند دیگران دیده نشوند، نمی‌گذارند صدا‌های دیگر شنیده شود، ولی مردم را نمایندگی نمی‌کنند.
ما احتیاج داریم صدا‌هایی شنیده شود که معتقد به استقلال باشد، اما کنارش متوجه به عدالت باشد، دنبال آزادی باشد، اما پیگیر اصول هم باشد، به تکثر معتقد باشد، اما این فضای هرج و مرج را نپذیرد.
مثل جناح‌ها نباشد که این دو جریان در کشور غالباً یک سمت ایستاده اند و با پولی شدن و سرمایه داری شدن یکسری از سازوکار‌ها در کشور ما مشخصاً خود انتخابات که در این سال‌ها که وابسته است چقدر طرف می‌تواند کاغذ دیواری بکند شهر‌ها را، چقدر می‌تواند سفره بیندازد و دیگران را جذب کند. متأسفانه بعضی از جاها می‌بینیم رفتار‌های غلط قبل از انقلاب را یک عده دارند تلاش می‌کنند بعضی از جاها انجام دهند.
آن کسی که می‌تواند این بازی را به هم بزند صداوسیما است. باید چیز‌های دیگری هم اصلاح شود زمان محدود انتخابات که در یک هفته می‌گذارند، آن بازه تبلیغات و انتخابات را، این جزء چیز‌هایی است که جلوی فرصت برابر را برای همه گرفته است و تنها باعث می‌شود که یکسری سلبریتی‌ها، یکسری کسانی که می‌توانند پول خرج کنند، دیده شوند.
اگر این شرایط و همینطور بعضی از آسیب‌های غلط اینکه یک شهر مثل تهران سی تا نماینده داشته باشد که شما در هر انتخاباتی که هر جناحی رأی می‌آورد که غالباً هم با اینکه فضای پادگانی و بسته و از بالا همه بگویند تَکرار می‌کنند و از آن طرف یک عده بگویند تَکرار می‌کنیم و فضای بازی شکل نگیرد برای اینکه آدم‌ها بتوانند انتخاب کنند.
بروید از هر کسی بپرسید پنج نفر را می‌تواند از حوزه انتخابی تهران اسم ببرد که به آن‌ها رأی داده است حتی، غالباً نمی‌توانند. اینکه شما یک همچنین سازوکاری را چیده اید و تازه دنبال این هم هستند که می‌گویند بقیه استان‌ها را هم استانی کنیم. اصلاً لیست کشوری بیاید، منطقه‌ای کنیم، تناسبی کنیم، یک چیز‌هایی را می‌خواهند که این شرایط تثبیت شود.
صداوسیما باید این فضا را بشکند، تریبون بدهد، صداوسیما باید یک کاری کند که مردم توان تشخیص پیدا کنند که این کسانی که شب انتخابات پیدایشان می‌شود، کسانی که فقط کارشان این است که علیه جریان مقابل خودشان صحبت کنند و فضا‌هایی از این دست را دارند، شناخته شوند.
صداوسیما باید به جای آرمان‌های کلی هی بگوید خدوم باشد، امین باشد، حرف‌های رهبران انقلاب را باید عینی کند به جای اینکه تبدیل اش کند به تکرار اینها، مردم بفهمند آن نماینده‌ای که زندگی اش مثل بقیه مردم نیست، آن نماینده‌ای که ایده‌ای برای اداره کشور ندارد، آن نماینده یا جناحی که فقط کارش لولو ساختن از جناح مقابل است، و می‌روید نگاه می‌کنید می‌بینید که ته تفاوت شان خیلی از جاها، رفته است سراغ آنکه جناح غرب گرا مثلاً صورت‌هایشان را سه تیغه کنند و ریش بزی بگذارند آن جناح محافظه کار مثلاً ریش‌های پری را بگذارند، ولی نگاه‌هایشان نسبت به سرمایه داری، نسبت به مسائل مردم می‌بینید مثل این بازیکنان فوتبالی است که در زمین یک عده فکر می‌کنند با هم مخالف هستند مخصوصاً وقتی دربی است بیرون از صحنه نگاه می‌کنید با همدیگر روابط فامیلی و دوستی و چیز‌های دیگر دارند، اما مردم را سر کار خودشان می‌گذارند.
این کار را صداوسیما باید بکند که مردم بتوانند در این صحنه تشخیص بدهند و دوغ و دوشاب قابل تفکیک و شناسایی شود.
منبع: کانال تلگرامی‌محمدصادق شهبازی
کم یا خیلی کم؟! (مروری بر دروس تحصیلات تکمیلی مخابرات سیستم دانشگاه‌های تهران و شریف)